آیا تاکنون درباره گنج های باستانی ایران شنیده اید، گنج معروف داریوش هخامنشی که در محدوده شهر همدان امروزی پنهان نموده و تا به امروز راز آن گشوده نشده است .
طلای پادشاه بزرگ ایرانیان ، داریوش سوم هخامنشی که در سالهای 380 تا 330 قبل از میلاد می زیست،بزرگترین گنج تمام دورانهابه شمار می آید. بخشی از این گنج را امپراتور مقدونیان ، اسکندر کبیر(232 – 356 ق.م ) زمانی که در سالهای حدود (334 ق.م) کشور پادشاهی ایران را تسخیر وگنجینه های شوش ، ایسوس (شهری در کشور ترکیه کنونی) ، دمشق و تخت جمشید را چپاول کرد، به تاراج برد .
امپراتور فاتح، تنهادر تخت جمشید حدود 9000 تالنت طلا و 40000 تالنت نقره به غنیمت گرفت . هر تالنت با معیارهای امروزی حدود 2/26کیلوگرم بود . یعنی این که بیش از 1000 تن یا به حساب دیگر ، بیش از 50 کاروان بزرگ حیوانات بارکش پر از فلزهای قیمتی به دست او افتاد و همه آنها تنها در یک شهر!!!
مورخ و وقایع نگار باستانی یونان «دیودور» چنین نگاشته است که اسکندرکبیر
گنجهای حاصل از تمام گنج خانه های تسخیر شده ایران را بر بیش از 3000 شتر بارکش و 10000 جفت قاطر، یعنی بیش از 23000 حیوان بارکش ، به کشور خود انتقال داد . اسکندر در آن زمان در ایران ، بدون احتساب بخشی از گنجینه ها که داریوش سوم به نقاط امن برده بود، 750000 تالنت ، حدود 19650 تن،یعنی تقریبا 980 کامیون باری 20 تنی پر از طلا و نقره به غنیمت گرفت. تازه جواهرات و سایر اشیای با ارزش را به حساب نیاورده ایم. وقتی که او بعد با ارتش خود به مصر لشکر کشی کرد ، بنا به نگارشهای باستانی، دستورداد که سپرهای حفاظتی سربازانش را به نقره خالص آب نقره کاری کنند( غنایم جنگی اواز پارسها تا این اندازه زیاد بود). داریوش با کاروان کوچکی از گنجهایش به اقامتگاه تابستانی خود در هگمتانه (شهر همدان امروزی در ایران) یعنی جایگاه آخرین گنج خانه اش گریخت. بنا به نگارشهای فرهنگی باستانی؛
داریوش هخامنشی قبل از آن که بمیرد، دستور داد که تمام طلاها، نقره ها و اشیای قیمتی دیگررا در نزدیکی شهر، دفن کنند. وقتی که اسکندر اقامتگاه تابستانی را به تسخیر در آورد، هیچ اثری از گنج بر جای نمانده بود. اسکندر نیروهایش را وادار کرد هفته ها دراطراف شهر بدنبال گنج مدفون بگردند که جستجویی بی حاصل بود .
نزدیک به 250 سال پس از آن سرداررومی مارکوس لیزینیوس کراسوس ( 53 – 115 ق.م) به جستجوی این گنجینه طلا پرداخت وبرای آن حتی با پارتها ، یکی دیگر از اقوام نژادی آسیای صغیر، جنگ کرد. پارتها درآن زمان سلسله پادشاهی جدیدی را در ایران بر پا کرده بودند (سلسله اشکانیان). سرداران رومی ژولیوس سزار ( 44 - 100 ق.م) و مارکوس آنتونیوس (30 – 83 ق . م) و همچنین امپراتور روم، نرون (68 – 37 میلادی) نیز ، همگی بدون هیچگونه موفقیتی به جستجوی گنج افسانه ای داریوش پرداختند .
در سال 1973 (1352 شمسی) شاه وقت ایران دستور کاوش این گنجرا داد؛ یک هیئت آمریکایی با پیشرفته ترین تجهیزات حفاری و اکتشاف به کار پرداخت ،اما نتوانست گنج را پیدا کند. به این ترتیب:
گنجینه طلای داریوش تا به امروز همچنان در مکانی در محدوده ای به شعاع 100 کیلومتری در اطرافشهر همدان قرار دارد .
مدل زرین از یک ارابه سلطنتی چهار اسبه که دو نفر با لباس هخامنشی بر آن سوار هستند از آثار گنجینه جیحون که درسال ۱۸۸۰ میلادی در نزدیکی رود جیحون کشف شد دربرگیرنده مجموعه ای از جواهرات سلطنتی دوره هخامنشی است که اکنون در موزه بریتیش میوزیوم لندن نگهداری میشود
کتیبه هخامنشی از جنس طلا کاوش شده در پرسپولیس محل نگهداری موزه ملیایران
سرچشمه نوشتار: « در جستجوی گنج»
نوشته: نوربرت فون فرانکشتاین،
ترجمه: بهروز بیضایی ،
انتشارات قدیانی
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
